...

...

Κυριακή 20 Ιουλίου 2014

Υποτονικά

Άνθρωποι τσιγάρα
Σε γεμάτο τασάκι
Αν δε καπνίζεις δε καταλαβαίνεις
Κάθε τζούρα μία απώλεια
Μία συγχώρεση
Μια μέρα θα γνωρίσεις  τον έρωτα έλεγαν όλοι
Ψεύτες
Δε συγχωρώ κανέναν σας
Μου δώσατε φτερά
Για να με δείτε να τσακίζομαι
Κάθε φορά που σε γνωρίζω είμαι άλλος
Δεν είμαι εγώ
Ποτέ δεν ήμουν
Πες μου την αλήθεια
Ποιόν εαυτό μου προτιμάς ;
Κάθε άνθρωπος και ένα τρένο
Η ζωή είναι στάσεις
Και σταθμοί
Για εσένα στάση ήμουν
Κάθομαι και σου γράφω κοιτώντας έξω από το παράθυρο
Γλυκιά η ζωή ε ;
Όλα είναι ήρεμα εδώ
Κανείς δε μιλά
Επικρατεί παντού στον κόσμο ησυχία
Για πόσο ακόμα ;
Αρχίζω να φοβάμαι
Τα πάντα είναι ήρεμα εδώ

-Ακούει κανείς ;
-Θέλω μία ακόμα ευκαιρία
-Ακούει κανείς ;
-Ας μου απαντήσει κάποιος
Σιωπή
Όπως πάντα
Σιωπή
Και μέσα στο απόλυτο κενό
Μια φωνή βιάζει την ησυχία

«Επόμενη στάση η απομόνωση»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου